บันทึกครั้งที่8

       ไม่มีการเรียนการสอน เนื่่่องจาก เป็นวันสอบกลางภาค

บันทึกครั้งที่7

อาจารย์ให้ส่งวงกลมที่ได้สั่งอาทิตย์ที่แล้วมาส่ง พร้อมเซ็นชื่อด้านหลัง มีเพื่อนบางคนทำมาผิดอาจารย์ให้กลับไปทำมาใหม่ เพราะถือว่าไม่มีความรับผิดชอบ 

 

 

  

กรอบมาตราฐาน โดย สสวท.

มาตราฐานที่ 1 จำนวนและดำเนินการ 

เป็นความหลากหลายรู้ถึงค่าและดำเนินการ

มาตราฐานที่ 2 การวัด 

การใช้เครื่องมือเ่พือหาค่าหรือปริมาณ ทั้งน้ำหนัก ส่วนสูง เงิน 

มาตราฐานที่ 3 เรขาคณิต 

ตำแหน่งทิศทางและระยะทาง ตำแหน่ง = หน้า หลัง นอก ใน ทิศทาง = ทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันตก ทิศตะวันออก ระยะทาง = ใกล้ ไกล และต้องรวมรูปทรงเลขาคณิตด้วย

มาตราฐานที่ 4 พีชคณิต 

การเข้าใจแบบรูปและความสัมพันธ์ แบบรูปคือ แบบที่เขากำหนดแล้วให้เราทำตามแบบ

มาตราฐานที่ 5 การวิเคราะห์ข้อมูลและความน่าจะเป็น 

การรวบรวมข้อมูลต่างๆที่จะคำนาณ

บันทึกครั้งที่6

                  เนื่องจากดิฉันกลับบ้าน จึงไม่ได้มาเรียน

เนื้อหาที่เรียนในวันนั้นมีดังนี้

อาจารย์ให้ไปหยิบกล่องมาคนละ 1 กล่อง ซึ่งกล้องมีสภาพไม่สมบูรณ์ให้เรานำมาประกอบเอง โดยใช้กาวติดกล่องให้เป็นรูปที่สมบูรณ์ และนำกล่องที่นำพับได้ ไปรวมกับของเพื่อน อีก 1 คน

หลังจากรวมกับเพื่อน 2 คนแล้ว ก็นำไปรวมกับเพื่อนกลุ่มใหญ่ 10 คน ให้ประกอบรวมกันเป็นรูปอะไรก็ได้

 พอทุกกลุ่ม ประกอบกล่งเสร็จแล้วทุกกลุ่ม อาจารย์ก็ให้ยกไปวางที่่โต๊ะของอาจารย์ แล้วถามว่าสิ่งที่ประดิษฐ์ขึ้นมาคืออะไร สามารถสอนอะไรเด็กได้บ้าง ไม่ใช่ให้ทำแบบไร้ประโยชน์ สิ่งที่สามารถสอนเด็กได้คือ เรื่องของ  ขนาด การจำแนก การจัดลำดับ  การเปรียบเทียบและอาจารย์ ก็ให้นำงานที่ทุกกลุ่มทำขึ้นมา ประกอบรวมกันจะเป็นนิทรรศกาล ว่าจะจัดออกมาเป็นรูปแบบไหน

 ครั้งที่1 จากการจัดนิทรรศกาล อาจารย์ได้บอกข้อบกพร่องที่ต้องแก้ไข คือ มันห่างกัน แล้วทางเดินการเข้างานก็ไม่มี
 ครั้งที่ 2 เพื่อนๆร่วมกันคิด แก้ไขอีกครั้ง แต่ก็ยังมีจุดบกพร่องอีกเล้กน้อย เกี่ยวกับทางเดินเข้างาน และทางรถไฟ
 ครั้งที่ 3 อาจารย์เข้ามามีส่วนร่วมในการแนะนำข้อบกพร่องว่าควรจะแก้ไขแบบไหน และนี้คือ ครั้งที่ สมบูรณ์แบบแล้ว อาจารย์ลงมาให้คำแนะนำหลังจากนั่น เราก็ช่วยกันเก็บของเข้าที่ให้เรียบร้อยเหมือนเดิม จัดแจกจำแนกของกล่องแต่ละประเภท

เมื่อเก็บอุปกรณ์เสร็จสิ้นหมดแล้ว อาจารย์ก็มาสรุปผลจากการทำกิจกรรมครั้งนี้ ว่าเราสามารถนำไปปรับใช้กับเด็กปฐมวัยอย่างไร ใช้แบบไหน แล้วสามารถสอนเกี่ยวกับเรื่องอะไรให้เด็กได้บ้าง 

 

หมายเหตุ** คัดลอกเนื้อหามาจาก  นางสาว วรรณพร จินดาพรหม

บันทึกครั้งที่5

                         ไม่มีการสอนเนื่องจาก หยุด วันพ่อ

ประวัติความเป็นมา

วันพ่อแห่งชาติ ได้จัดให้มีขึ้นครั้งแรก เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2523 โดยคุณหญิงเนื้อทิพย์ เสมรสุต นายกสมาคมผู้อาสาสมัครและช่วยการศึกษาเป็นผู้ริเริ่ม หลักการและเหตุผลที่มีการจัดตั้งวันพ่อ เนื่อง จากพ่อ เป็นบุคคลผู้มีพระคุณและมีบทบาทสำคัญต่อครอบครัวและสังคม สมควรที่ผู้เป็นลูกจะเคารพเทิดทูนและตอบ แทนพระคุณด้วยความกตัญญู และสังคมควรที่จะยกย่องให้เกียรติรำลึกถึงผู้เป็นพ่อ จึงถือเอาวันที่ 5 ธันวาคม ของทุกปี ซึ่งเป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาเป็น "วันพ่อแห่งชาติ" ด้วยพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัวที่ทรงมีต่อพสกนิกรชาวไทยอย่างนานัปการ อีกทั้งยังทรงเป็นพระราชบิดาของพระราชโอรสและ พระราชธิดาที่ทรงรักใคร่ห่วงใย ตั้งแต่พระเยาว์จนถึงปัจจุบัน และพระเจ้าหลานเธอทุก ๆ พระองค์ต่างซาบซึ้ง ในพระมหากรุณาธิคุณอย่างมิรู้ลืม พระองค์ทรงเป็น "พ่อ" ตัวอย่างของปวงชนชาวไทยที่เปี่ยมล้นด้วยพระ เมตตากรุณา ทรงห่วงใยอย่างหาที่เปรียบมิได้

พระราชกรณียกิจ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช ด้านการศึกษา

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงตระหนักดีว่า การพัฒนาการศึกษาของเยาวชนนั้น เป็นพื้นฐานอันสำคัญของประเทศชาติ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระราชทรัพย์จัดตั้งมูลนิธิอานันทมหิดล ให้เป็นทุนสำหรับการศึกษาในแขนงวิชาต่าง ๆ เพื่อให้นักศึกษาได้มีทุนออกไปศึกษา หาความรู้ต่อในวิชาการชั้นสูงในประเทศต่าง ๆ โดยไม่มีเงื่อนไขข้อผูกพันแต่ประการใด เพื่อที่จะได้นำความรู้นั้น ๆ กลับมาใช้พัฒนาประเทศชาติให้เจริญก้าวหน้าต่อไป H.M.K picture นอกเหนือไปจากนี้แล้ว ทรงมีพระราชดำริให้ดำเนินการจัดทำสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนขึ้น สารานุกรมชุดนี้ มีลักษณะพิเศษที่แตกต่างจากสารานุกรมชุดอื่น ๆ ที่ได้เคยจัดพิมพ์มาแล้ว กล่าวคือ เป็นสารานุกรมอเนกประสงค์ที่บรรจุเรื่องราวต่าง ๆ ที่เป็นสาระไว้ครบทุกแขนงวิชา โดยจัดแบ่งเนื้อหาของแต่ละเรื่องออกเป็นสามระดับ เพื่อที่จะให้เยาวชนแต่ละรุ่น ตลอดจนผู้ใหญ่ที่มีความสนใจ สามารถที่จะศึกษาค้นคว้าหาความรู้ ได้ตามความเหมาะสมของพื้นฐานความรู้ ของแต่ละคน โดยมีวิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิในแต่ละสาขาวิชา การอุทิศเวลาและความรู้ เพื่อสนองพระราชดำริ โดยร่วมกันเขียนเรื่องต่าง ๆ ขึ้น แบ่งออกเป็น 4 สาขาวิชา คือ วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี สังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ทรงก่อตั้งกองทุนนวฤกษ์ ในมูลนิธิช่วยนักเรียนที่ขาดแคลน ในพระบรมราชูปถัมภ์ เพื่อช่วยให้นักเรียนที่ขาดแคลนทุนทรัพย์ ได้มีโอกาสเข้ารับการศึกษาในระดับประถมศึกษา และระดับมัธยมศึกษา ทั้งยังพระราชทานพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ เป็นทุนริเริ่มในการก่อสร้างโรงเรียนตามวัดในชนบท สำหรับที่จะสงเคราะห์เด็กยากจนและกำพร้า ให้ได้มีสถานที่สำหรับศึกษาเล่าเรียน โดยอาราธนาพระภิกษุเป็นครูสอนในวิชาสามัญต่าง ๆ ที่ไม่ได้ขัดต่อพระธรรมวินัย ตลอดจนช่วยอบรมศีลธรรมแก่เด็กนักเรียน ทั้งนี้ เป็นพระราชประสงค์ที่จะให้เด็กนักเรียน ได้เกิดความสัมพันธ์ระหว่างศาสนากับการศึกษาควบคู่กันไป อันจะทำให้เยาวชนของชาติ นอกจากจะมีความรู้ด้านวิชาการแล้ว ยังจะทำให้มีจิตใจที่ดี ที่ตั้งมั่นอยู่ในศีลธรรม เพื่อที่จะได้เป็นพลเมืองดีของประเทศชาติต่อไป ในอนาคต โรงเรียนร่มเกล้า ก็เป็นสถานศึกษาในระดับมัธยมศึกษา ในหลายจังหวัดที่เกิดขึ้นจากพระราชดำริ ที่จะให้ทหารออกไปปฏิบัติภารกิจในท้องที่ทุรกันดาร ได้ทำประโยชน์ต่อชุมชน และมีส่วนช่วยเหลือประชาชนในด้านการศึกษา ตามโอกาสอันควร โดยพระราชทานพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ ให้ทหารจัดสร้างโรงเรียนขึ้นในจังหวัดนครพนม จังหวัดสกลนคร จังหวัดนราธิวาส จังหวัดปราจีนบุรีและจังหวัดแม่ฮ่องสอน เป็นต้น เพื่อช่วยบรรเทาปัญหาการขาดแคลนสถานศึกษาสำหรับเยาวชน และยังเป็นการส่งเสริมความเข้าใจอันดี ระหว่างเจ้าหน้าที่ทหารที่ไปปฏิบัติภารกิจในพื้นที่นั้น ๆ กับราษฎรเจ้าของท้องที่อีกโสตหนึ่งด้วย ซึ่งในการดำเนินงานจัดสร้างโรงเรียน ทางฝ่ายทหารได้ติดต่อประสานงานกับเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครอง และฝ่ายศึกษาธิการ เพื่อเลือกสถานที่ตั้งโรงเรียนที่เหมาะสมกับความจำเป็นที่สุด ซึ่งปรากฎว่าราษฎรในท้องที่ที่มีการสร้างโรงเรียน ได้พากันร่วมอุทิศแรงกายช่วยในการก่อสร้าง ตลอดจนอุทิศทุนทรัพย์สมทบเป็นทุนในการจัดซื้ออุปกรณ์ต่าง ๆ ที่จะนำไปใช้ในการก่อสร้างโรงเรียน เพื่อเป็นการโดยเสด็จพระราชกุศลด้วย และเมื่อการก่อสร้างโรงเรียนแล้วเสร็จ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้เสด็จพระราชดำเนินไปทรงเปิดโรงเรียนเหล่านั้น พร้อมทั้งพระราชทานนามว่า โรงเรียนร่มเกล้า ซึ่งในปัจจุบันมีทั้งโรงเรียนระดับประถมศึกษา และระดับมัธยมศึกษา